Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

And then she'd say, it's Ok, I got lost on the way

">

   Πάντα καλά ξεκινάω και πάντα χάνομαι στο δρόμο! Φαντάζομαι ότι γι' αυτό συνήθως οι καινούριες αρχές δε με τρομάζουν. Τις βλέπω σαν ευκαιρίες να πετάξω από επάνω μου τα προηγούμενα λάθη, όμως κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να δεχτείς τις συνέπειες των πράξεών σου ή της απραξίας σου! Ενώ όλα γύρω μου τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα εγώ νιώθω ότι μια άγκυρα με κρατά στο ίδιο σημείο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα πάντα με φοβίζουν τα τελευταία χρόνια και γιατί δε βρίσκω τη θέληση να αντιδράσω μα κάθομαι και κλαίγομαι και πονάω. Γιατί μιά φορά δεν καταφέρνω να πονέσω κι εγώ αυτούς πού με πόνεσαν; Βέβαια το ξέρω ότι αυτό θα έκανε κι εμένα να υποφέρω, μα ίσως καταλάβαιναν.
Ίσως!
   Ίσως βέβαια δεν τους νοιάζει.
 Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να φύγω. Μακριά απ' όλους και όλα. Να μη με βρίσκει κανείς. Τουλάχιστον μου 'μεινε ένα όνειρο, γιατί όλα τα άλλα έχουν γκρεμιστεί από καιρο.

2 σχόλια:

  1. isws kamia fora to exoume anagki apla na ka8omaste xwris na antidroume se otidhpote!kanei kai auto kalo pou kai pou mexri na anasugroti8oume kai na ksanaksekinisoume!!opws leei kai to onoma tou blog life is a BIG mess

    http://fashionablylonely.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή